1. |
||||
εκεί που σκότωναν τους λύκους
εκεί που γράφανε στους τοίχους
εκεί που οι άνθρωποι πίστεψαν πως γεννήθηκαν σκυλιά
εκεί που κάψανε τον ήλιο
εκεί που γίναν τιµωροί κάτι κωλόπαιδα γυµνά
εκεί που λάτρευαν τους µύθους
εκεί που γίνεσαι χαφιές µα ταπεινός κοιµάσαι
εκεί που σκότωναν τους λύκους
εκεί που έλαχε να λεν πως η πατρίδα µου είναι...
κάτι απ’ το βλέµµα µου - συνέχεια θες
κάτι απ’ το ψέµα µου - καρδιά µου κλαις
κάτι απ’ το βλέµµα µου - συνέχεια θες
κάτι απ’ το ψέµα µου - καρδιά µου κλαις
φοβέρα κι αίµα µου
|
||||
2. |
paranoika - παρανόικα
04:53
|
|||
είµαι ένα µεγάλο κενό
είµαι το χάος της αυγής το τροµερό
είµαι η κίνηση της πίστας στο µεγάλο χορό
και εξελίσσοµαι, και πια, µπορώ αντίο να πω
είµαι ένα νεκρό µυστικό
είµαι η χαρά που σου προσφέρω όταν δεν είµαι εδώ
και γύρω, γύρω, γύρω απ’ τον µεγάλο χορό
κάποιος ρωτάει γιατί πρέπει πάλι αντίο να πω
και αναρωτιέµαι, “τι να’ ναι αυτό;”
αυτός, τον οποίο µισεί ο λαός
είναι ότι ο λύκος για τα τσοπανόσκυλα,
το ελεύθερο πνεύµα, ο εχθρός των δεσµών,
εκείνος που δεν λατρεύει τίποτα και ζει στα δάση
το να τον κυνηγούν από τη φωλιά του,
αυτό ανέκαθεν το ονόµαζε ο λαός
“απόδοση δικαιοσύνης”
και πάντα έστελνε εναντίον του
τα σκυλιά µε τα πιο κοφτερά δόντια
|
||||
3. |
καταιγίδα
05:32
|
|||
παγωµένη καταιγίδα
πως ερχόσουνα δεν είδα
και µε πέτυχες γυµνό
παγωµένη καταιγίδα
που να τρέξω να κρυφτώ
|
||||
4. |
χάπι
05:44
|
|||
γύρω απ’ την ελιά
φύτεψαν δυο φιλιά
τι θα πει χαρά
όλο τους έδειχνε η σκιά
γύρω απ’ τη θηλιά
φύτρωσαν δυο φιλιά
τι θα πει χαρά
µόνο δεν ήξεραν να πουν
χάθηκες µακριά
να ψάξεις µοναχή
τι θα πει χαρά
και ποιος κατέστρεψε τη γη
θα σε δω ξανά
να ψάχνεις µοναχή
τι θα πει χαρά
και τι να πάει στην ευχή
|
||||
5. |
Dm
05:23
|
|||
µες την πόλη τριγυρνάω µε µια τρύπα αντί για µάτια
και µατώνω τα πόδια µου στα χάδια που γκρεµίζουνε την νύχτα
και το χρόνο κοιτάζω χωρισµένο πια στα δύο
ο µισός να µου φωτίζει κι ο µισός να µου φωνάζει παραµύθια
µες την πόλη τριγυρνάω µε µια τρύπα αντί για µάτια
και µατώνω τα πόδια µου στα χάδια που γκρεµίζουνε την νύχτα
περιµένω στα σκοτάδια κάποια δράση
περιµένω την ανάγκη µου για βεβαιότητα να ξεθωριάσει
και να λάµψει φωτεινή η θαµπή µατιά µου
πες πως θα τρέξεις
µην µ’ αρνηθείς
περιµένω στα σκοτάδια κάποια δράση
περιµένω την ανάγκη µου για βεβαιότητα να ξεθωριάσει
και να λάµψει φωτεινή η θαµπή µατιά µου
πες πως θα τρέξεις
µην µ’ αρνηθείς
να σου και πάλι
ο βασιλιάς δίχως κεφάλι στην πλατεία
µια ανθισµένη λεµονιά
ένα µπαλόνι εκεί ψηλά
δυο πιτσιρίκες που φιλιούνται µε µανία
να σου και πάλι
ο βασιλιάς δίχως κεφάλι στην πλατεία
µπροστά στο χρόνο που κοιτά
το φως να κρύβεται δειλά
θα’ χει κωλόκαιρο την νύχτα που θα ‘ρθει
|
||||
6. |
απο πτώση σε πτώση
07:08
|
|||
άλλη µια µέρα µεσ’ τον κόσµο των τεράτων
την πόρτα κλείσε µήπως βγούνε οι ξυπόλυτοι στο δρόµο
κι από χρόνο αναίτιο, µε τρόµο πειραµάτων, σε µια νύχτα θανάτων
χορέψουνε στις φλόγες
και γεµάτη µε µόδες
η αγάπη στις ρόδες
ταξιδεύει
από πτώση σε πτώση
άλλη µια µέρα µεσ’ τον κόσµο των τεράτων
µεσοδιάστηµα για πες µου πως µπορεί να µην υπάρξει
και να µπούνε σε τάξη
οι επαίτες του χρόνου
που ελπίζουν στου νόµου τη γλυκιά παραζάλη
κουρασµένη απ’ την πάλη
η αγάπη σε χάλι
ξεχρεώνει
από δόση σε δόση
|
||||
7. |
τρύπα
04:07
|
|||
γύρω-γύρω απ’ το σκοτάδι
που µας σπρώχνει σα βραδιάζει
ίσια στο βυθό της ντροπής
εκεί που δεν µας βλέπει κανείς
|
||||
8. |
||||
βρέχει φωτιά στη στράτα µου
φωτιά που µ’ έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα µου
κανένας δε θα κλάψει
η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι µου
κι η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ’ τα χείλη µου
κύµα πικρό στην πλώρη µου
και τα πανιά σκισµένα
ούτε αδελφός αγόρι µου
δε νοιάστηκε για σένα
η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι µου
κι η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ’ τα χείλη µου
βρέχει φωτιά στη στράτα µου...
|
||||
9. |
||||
κάτι απ’ το χρόνο µου λες
πως θα µου δώσεις πίσω
κάτι για να ζωγραφίζω
παράθυρα στους τοίχους
έξω να κοιτάζω
και να νιώθω πως βουλιάζω
σ’ αγκαλιάζω και µουδιάζω
και την πίστη µου αδειάζω
όπου θες εσύ
|
||||
10. |
κάτι απ' το χρόνο
04:01
|
|||
κάτι απ' το χρόνο μου λες
πως θα μου δώσεις πίσω
κάτι για να ζωγραφίζω
παράθυρα στους τοίχους
έξω να κοιτάζω
και να νιώθω πως βουλιάζω
σ' αγκαλιάζω και μουδιάζω
και την πίστη μου αδειάζω
όπου θες εσύ
|
||||
11. |
όταν ήρθε η νύχτα
03:54
|
|||
όταν ήρθε η νύχτα
μας πήρε η μοίρα το κατόπι
και έσβησε ο χρόνος το μυαλό
όταν ήρθε η νύχτα
με το ξυράφι της στο χέρι
και βρήκε η λέξη θρίαμβος
τη θέση της στον ουρανό
και δυο δρόμοι ψάχνουν σάρκα τροφή
κι ήσουν μόνη και είχες χρώμα ευχής
|
||||
12. |
έπρεπε να πεις ντε
04:08
|
|||
έπρεπε να πεις ντε...
γέστε χούτσα χαρασώ
γέστε τσαρλατάνο
σε πάει σφηνιά
ώ βορεζώ!
έπρεπε να πεις ντε...
|
||||
13. |
Stress
06:08
|
|
||
έχω δυο φίλους γεννημένους ίδια μέρα με εμένα
ο ενας πεθαίνει απο ανία
και ο άλλος
απο καρκίνο στο αίμα
εχω μια άρνηση
για κάθε ανάλυση
που εχει κατάληξη
εγω για μένα
εχω και εναν σκύλο
που με ζητάει απεγνωσμένα
εχω ενα καημό που με ρημάζει διαρκώς
πως βρέθηκα εμπρός
εγω σε 'σενα
σαν μια ανάμνηση που εχω απο γραφεία τελετών
σαν μια ανάμνηση που εχω απο μενα
στη σήραγγα του ζόφου
με βλέμμα εκτός τόπου
στα πρόθυρα του κρότου
σκαλίζοντας τη ριζα του κρανίου μου
ελπίζοντας στη δοξα του μουνιου μου
σαν κρέας στα σαγόνια μιας γουρούνας
μερα με τη μερα γιγαντώνω στο κεφάλι μου δυο σκέψεις
η μια να φυγω απο ανια και η άλλη
δεν βρισκω πια άλλες λέξεις
μοιάζω με τυφλό ερπετό
ανεκμετάλλευτα θνητός
η τελευταία σαύρα πάνω στη γη
και είναι η κορώνα μου βαριά
και είναι το σκήπτρο μου μακρύ
κάτω απο βαθειά μυστικά που γυμνασμένες λέξεις κρύβουν
στο δρόμο που πατάς δίχως σκιά αγαπάς
φρικτές ματιες σε προδίδουν
στη σήραγγα του ζόφου
με βλέμμα εκτός τόπου
στα πρόθυρα του κρότου
σκαλίζοντας τη ριζα του κρανίου μου
ελπίζοντας στη δοξα του μουνιου μου
σαν κρέας στα σαγόνια μιας γουρούνας
|
If you like αγοριαstonilio, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp